Wat is er beter dan één chronograaf? Twee chronografen. Geen wonder dus dat wij liefhebbers van chronografen dol zijn op de rattrapante, ook wel bekend als de splitseconds chronograaf. Wie kan zich beter wagen aan deze meest gecompliceerde techniek dan TAG Heuer, een horlogemaker die nauw verbonden is met deze complicatie? Ziehier, het nieuwe TAG Heuer Monaco Split-Seconds Chronograph replica horloge voor 2024, een van de meest gecompliceerde Monaco nephorloges uit het recente geheugen.

Wat een pakket, deze. De Monaco, met zijn handelsmerk vierkante hoekigheid en Darth Vader helm vibes, is een ideaal voertuig voor ingewikkelde bewegingen en technische oplossingen. Een van de betere voorbeelden hiervan die je je misschien wel of niet herinnert is de Monaco 24 uit 2009 met zijn Zenith El Primero-afgeleid uurwerk en buitengewoon cool ophangsysteem. Zo’n 15 jaar later ziet de Monaco er nog steeds geweldig uit in zijn gecompliceerdere versies, en op dit moment is er geen enkele gecompliceerder dan deze 138.000 dollar kostende TAG Heuer Monaco Split-Seconds Chronograph die we tijdens Watches & Wonders 2024 in handen kregen.

In het metaal (hier in DLC-gecoat zwart titanium, maar ook verkrijgbaar in kaal titanium), voelt de Monaco Rattrapante veel als andere goedkope nep horloges in dit zeldzame segment – in het bijzonder horloges met lichtgewicht kasten en zware uurwerken. Het is een van de weinige overgebleven oefeningen in horlogerie die nog moet worden gedemocratiseerd en in prijs verlaagd – en TAG Heuer heeft zeker geen haast om een realistischer prijspunt te verbinden aan zo’n halo-stuk als deze Monaco Split-Seconds Chronograph.

Zoals het een dergelijke begerenswaardige chronograaf betaamt, ziet de replica Monaco Split-Seconds er technisch uit – je zou kunnen zeggen druk – vanuit elke hoek, inclusief de voorkant waar de wijzerplaat is gereduceerd tot een smalle saffier schijf die de minuten track draagt. Het dikke toegepaste logo met zijn gepolijste randen en teksten tegen een matte achtergrond is bijzonder cool (zie de foto hieronder), terwijl de vierkante en platgedrukte subdials een retro Monaco tintje toevoegen zonder te veel nostalgie. De dik gelakte rode centrale secondewijzer en opengewerkte wijzers zijn een no-brainer – ze werken gewoon. De uitsnijdingen en applicaties van de “wijzerplaat” zijn on-brand voor replique TAG Heuer en doen ons denken aan de Heuer-01 en zijn opvolgers, maar dan opgedraaid naar, zo niet 11, dan toch minstens een stevige 9.

De achterkant verbaast ook, met een massieve en inderdaad uniek gevormde en gefacetteerde saffierglas caseback. Als je het mij vraagt, is dit het meest bijzondere onderdeel dat zich vanuit deze hoek openbaart, veel fascinerender dan het uurwerk. Dat gezegd hebbende, het TAG Heuer Caliber TH81-00 doet wat het kan om bij te blijven, inclusief een centrale brug met een dambordpatroon – “een TAG Heuer handtekening,” volgens het merk – evenals een groot en opengewerkt oscillerend gewicht, gezandstraalde oppervlakken in contrast met gepolijste schroefkoppen, en een fijn geborstelde balanswielbrug met gepolijste schuine kanten.

Een dikke afgeschuinde rand is inderdaad aanwezig op de middelste brug, en als je elders kijkt, vind je ook dunnere, met de hand verfijnde randen (zoals wanneer je door de uitsparing van de rotor op de afbeelding hierboven gluurt). Toch ziet de rotor er een stuk industriëler uit – “modern” zou nogal een eufemisme zijn – dan een component met een prijs van zes cijfers. Aan de andere kant, niemand controleert het (esthetisch veel minder verfijnde en complexe) uurwerk op een vergelijkbaar geprijsde Rolex, Cartier of Omega en, om eerlijk te zijn, geen van deze grote merken streeft ernaar om te concurreren met kleine onafhankelijke horlogemakers die vaak proberen om superieure met de hand aangebrachte decoraties te bieden.

De kalfslederen horlogeband heeft een buitenkant van rode stof en is bevestigd aan een vouwsluiting met een gesp. Zowel de band als de gesp voelen niet aan alsof ze thuishoren op een luxe replica horloge, maar dit kunnen gewoon prototype-gerelateerde problemen zijn. Misschien zeg ik gewoon dat als een gevestigd en gerespecteerd ingenieursbureau als TAG Heuer buiten zijn boekje gaat met een namaakhorloge, ik zou willen dat het elk onderdeel van het replica horloge zou aanvallen met een vloot van ingenieurs die heel erg high zijn van stimulerende middelen zonder Excel sheets of onkostendeclaraties in de buurt.